Gebruikerswaardering: 5 / 5
Column door fred van Assendelft - NLMagazine/Columns - Volgens Marten Toonder (1912 – 2005) heeft een goed verhaal drie elementen: een held, een diamant en een boef.
Een goed verhaal met eveneens drie bouwstenen vond Hemmingway in: ‘Te koop, babyschoentjes, nooit gedragen.’ Het zet je aan het denken en blijkbaar is dat essentieel voor een goede vertelling.
Boeken werden voor en in de Middeleeuwen geschreven in het Latijn. Pas vanaf de twaalfde eeuw begonnen schrijvers de volkstaal te gebruiken. De verhalende stijl was vaak in dichtvorm en was bedoeld om voorgelezen te worden. Pas na de uitvinding van de boekdrukkunst (ca. 1450) konden grotere oplagen verschijnen.
In de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (vanaf 1588) is er officieel nog sprake van censuur door Kerk en Staat. Toch zijn er ook, voor die tijd, controversiële boeken uitgegeven die al door veel mensen gelezen konden worden. Via de moralistische schrijfstijl uit de periode voor 1880, waarin de (christelijke) godsdienst en huiselijkheid hoogtij vierden en de Tachtigers, die vele alinea’s nodig hadden voor het beschrijven van de deurknop, kwamen we na de Tweede Wereldoorlog bij de nieuwe vrijheid waar de veranderde seksuele waarden en normen een rol speelden in de romans.
Bij alle vernieuwingen van vandaag is een fraaie vorm die van de microfictie, de zeer korte verhalen (ZKV), ook wel flash fiction genoemd. Frederic Brown (1906 – 1972) zag zelfs kans om een verhaal te schrijven van maar vijftien woorden (uit de bundel Space on my Hands, 1953): De laatste man op aarde zat alleen in zijn kamer. Plotseling werd er op de deur geklopt...
Met de opkomst van internet (officieel zo genoemd in 1990) begint het lezen van boeken af te nemen en gaan de sociale media en streamingdiensten zorgen voor een keuze van bewegende beelden. Toch, ook bij video en film zal men de regels voor een goed verhaal moeten gebruiken. Of het nu gaat om sprookjes, sages of legendes, of de verhaalstructuur van een queeste (zoektocht), een cliffhanger, abo vo (vanaf het begin) of in medias res (midden in de zaak), men zal om de lezer of kijker te boeien toch de drie delen aan moeten houden, bijvoorbeeld: een held, een diamant en een boef moeten hebben. Dan pas krijg je een goed verhaal.
