Door Jos de Jong - NLMagazines, Infrastructuur, VIDEO – Alle dingen in ons leven zo netjes als een Iers postadres is vrijwel niet mogelijk, maar een beetje orde te midden van chaos is best welkom. En dat geldt zeker voor postcodes etc. Hoe komen die in vredesnaam tot stand en hoe wèrken ze eigenlijk.
David Crotty, Senior Consultant at Clarke & Esposito, ging er eens uitgebreid voor zitten om te ontrafelen wat de essentie is van al die rare getallen en cijfers die je moet toevoegen voor het correct versturen van een brief aan bijvoorbeeld je tante die ergens op een vrijwel verlaten stuk grond woont ergens in Noord-Canada (om maar wat te noemen). Hij maakte een video van 7,5 minuten over hoe postcodes in de VS en op Filippijnen tot stand zijn gekomen.
Hoe bedoel u?
Wat je misschien zal verbazen, is dat ze over het algemeen niet gebaseerd zijn op geografie, maar eerder op de locatie van het dichtstbijzijnde postsorteercentrum. Elk cijfer verplaatst het gemailde item verder door één sorteercentrum naar het plaatselijke postkantoor en vervolgens naar buiten voor bezorging. Dat is de reden waarom het eerste cijfer 0 in de VS betrekking heeft op locaties in het noorden van New England, maar ook in New Jersey, evenals Puerto Rico en de Maagdeneilanden. Ga er eens voor zitten en laat je op de onderstaande video maar eens uitgebreid uitleggen hoe men dit alles heeft geconstrueerd voor de USA.
GPS-codes
Deze opzet is echter niet in Ierland het geval. Daar werkt het allemaal heel anders. In Ierland heeft 35% van de panden (meer dan 600.000) niet-unieke adressen vanwege het ontbreken van huisnummers of namen. Wat in 2015 leidde tot de creatie van een nieuwe postcode op basis van GPS-locaties, waarbij elke code een exacte locatie aangeeft, in plaats van een reeks sorteercentra.
Ik wou dat alle dingen in ons leven net zo netjes konden zijn als een Iers postadres.
Van die Ieren kunnen we nog eens iets leren….
Bron: Scholarly Kitchen
Over David Crotty
David Crotty is Senior Consultant bij Clarke & Esposito, een managementadviesbureau dat zich richt op strategische kwesties mbt professionele en academische uitgeverijen en informatiediensten. Voorheen was David de redactioneel ‘directeur tijdschriftenbeleid’ voor Oxford University Press. Hij hield toezicht op het tijdschriftenbeleid in het tijdschriftenprogramma van OUP en stimuleerde technologische innovatie. Hij was tevens uitvoerend hoofdredacteur voor Cold Spring Harbor Laboratory Press, waar hij nieuwe wetenschappelijke boeken en tijdschriften maakte. Verder was hij lid van de raad van bestuur van de STM Association, de Society for Scholarly Publishing en CHOR, Inc. David behaalde zijn doctoraat in de genetica aan de Columbia University en deed onderzoek naar ontwikkelingsneurowetenschappen aan Caltech voordat hij overstapte van de bank naar de uitgeverij.
